א בעל־הביתטע אין שטוב זאל אלץ קענען טאן. דער זון פון דעם בעל־בתים האָט באַשלאָסן, אַז זי זאָל אויך אַרויסזיגן זיירע פון זיין סקרוטום. וויפיל די דערוואַקסן פרוי האט געפרואווט אים צו דערקלערן, אז דאס איז נישט קיין טייל פון אירע פליכטן, איז דאס אלעס געווען אומזיסט. נו , װײ ל ד י אומשטענד ן זײנע ן געװע ן אזעלכ ע או ן כד י אויפצוהיט ן אי ר באציאונ ג מי ט איר ע הארן , הא ט ז י אפגעמאכט , אוי ך צ ו טאן . און עס דאַכט זיך, אַז ער איז געווען צופֿרידן - ער קומט אָן אַרויסנעמען פֿון זײַן שניט.
איר זאָלט אָבער נישט אַראָפּרײַסן דעם יונגן אנימשעק. ער האט באהאנדלט זײנע בילדער װי מײדלעך. און דאָס מילף האָט זיך געמאַכט מיט זײַן פערדל. האָט ער זי אַראָפּגעלאָזט, גענומען איר נאַסע לעכער אָן פֿרעגן. או ן װא ס טיעפע ר זײנ ע פינגע ר האב ן זי ך ארײנגעפלאקערט , אל ץ װײניקע ר װידערשטאנ ד הא ט זי . עס איז שטענדיק געווען אַ פאַרגעניגן צו באַרען די באַלעבאָס, צו מאַכן איר אַ זונה. נאכ ן זויג ן זײ ן הא ן — הא ט ז י דערקאנ ט דע ם גו ט אי ר בעלן .